Η Ντία είναι ένα μικρό ακατοίκητο νησί στο Βόρειο Κρητικό πέλαγος και απέχει από το Ηράκλειο 7 ναυτικά μίλια. Έχει μήκος 5 χιλιόμετρα και πλάτος 3. Έχει ενταχτεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο NATURA 2000 και χαρακτηρίζεται ως προστατευόμενη περιοχή λόγω της ιδιαίτερης βιοποικιλότητας του. Στη Ντία υπάρχει ένας αριθμός προστατευόμενων πλασμάτων, το σαλιγκάρι Albinariaretusa , η σαύρα Pdacriserchardiischiebeli, το άγριο κουνέλι Oryctolagus, ο αίγαγρος κρι-κρι και ένα είδος αετού που ονομάζεται μαυροπετρίτης. Επίσης αποτελεί σημαντικό βιότοπο για μικρά ενδημικά φυτά με μικρή εξάπλωση στο νότιο Αιγαίο.
Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Δίας, ο Βασιλιάς των Θεών του Ολύμπου, είδε τους Κρητικούς να κυνηγούν με τόξα και ακόντια τους αγαπημένους του αίγαγρους, τα κρι-κρι, τα παιδιά της Αμάλθειας, της κατσίκας που τον έτρεφε με το γάλα της όταν κρυβόταν από τον πατέρα του, τον Κρόνο στο σπήλαιο Δικταίον Άντρον, θύμωσε, έριξε έναν κεραυνό και ένα τέρας αναδύθηκε κοντά στην Κρήτη για να την εξαφανίσει. Ο Ποσειδώνας, αδελφός του και Θεός της θάλασσας, τον έπεισε να μην το κάνει λέγοντας του ότι οι Κρητικοί Κουρήτες τον είχαν σώσει όταν ήταν μωρό χτυπώντας δυνατά τις ασπίδες τους για να μην ακούσει το κλάμα του ο Κρόνος. Ο Δίας πέταξε δυο κομμάτια παξιμάδια , πέτρωσε το τέρας και έτσι γεννήθηκαν η Ντία και τα δύο μικρά κοντινά νησιά, το Παξιμάδι και το Πεταλίδι.
To 1976, o διάσημος Γάλλος ωκεανογράφος Ζακ Κουστώ με την Καλυψώ, το ιστορικό πλοίο που έχει καταστεί σύμβολο εξερεύνησης των θαλασσών και προστασίας του περιβάλλοντος, έφτασαν στην Κρήτη για να διενεργήσουν υποβρύχιες έρευνες σε θέσεις που υπέδειξαν τα στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος σε όλη την περίμετρο της Κρήτης, με έμφαση στη Ντία. Στους νότιους όρμους του νησιού εντοπίστηκαν και συλλέχθηκαν μεμονωμένα αντικείμενα. Φορτία τεσσάρων ναυαγίων ανελκύστηκαν στην επιφάνεια. Το ένα ναυάγιο ήταν Ρωμαικό (1ος -2ος αιώνας μ.Χ.) , το δεύτερο ήταν Βυζαντινό (8ος -9ος αιώνας μ.Χ), το τρίτο Ενετικό (16ος -17ος αιώνας μ.Χ.) και το τέταρτο Τούρκικο 17ος -18ος αιώνας μ.Χ). Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης του Κούλε, του Ενετικού Φρουρίου στην είσοδο του μικρού λιμανιού στο Ηράκλειο, οι αμφορείς και τα φορτία μεταφέρθηκαν και εκτίθενται εκεί. Οι ανασκαφές που έγιναν στον όρμο του Αγίου Γεωργίου, έχουν αποδείξει τη χρήση του νησιού ως ναυτικό καταφύγιο από τα αρχαία χρόνια. Ένας βυθισμένος λιμενοβραχίονας, που πιθανότατα χτίστηκε τους βυζαντινούς χρόνους, προστάτευε τον όρμο από τους νοτιάδες.
Το καλοκαίρι, αρκετά ιστιοπλοϊκά εκτελούν ημερήσιες εκδρομές από το λιμάνι του Ηρακλείου( βλέπε www.avantisailing.com). Οι επισκέπτες απολαμβάνουν τα πεντακάθαρα, κρυστάλλινα νερά και τις απομονωμένες παραλίες κάνοντας κατάδυση με αναπνευστήρες και ψαρεύοντας. Σε απόσταση 5 λεπτών από τον κόλπο του Αγίου Γεωργίου, εκεί που συνήθως δένουν τα σκάφη, βρίσκεται η όμορφη εκκλησία της Αναλήψεως. Η θέα για το Ηράκλειο από την εκκλησία είναι φανταστική. Ένα όμορφο μονοπάτι οδηγεί στα κτήρια του Δασαρχείου, προς το κέντρο του νησιού. Στον όρμο της Παναγίας, ο βυθός είναι καταπληκτικός και οι κολυμβητές μπορούν να δουν κάποια από τα πολλά αγγεία που προέρχονται από τα ναυάγια που εντόπισε ο Κουστώ. Η επιστροφή στο Ηράκλειο , το ηλιοβασίλεμα, αποτελεί μια μοναδική εμπειρία.
(Περισσότερα άρθρα για την Κρήτη στο www.gomega.gr)
